Utanç verici mi bilemiyorum ama itiraf etmem gerekirki hayatımda şehir tiyatrolarına adım atmış bir adam değildim. BKM tecrübeleri sayılmasa genel olarak tiyatroya da hiç gitmemiş kabul edebilirim kendimi. Tabi bunu Ecem'e anlatınca, buna inanamaz bir şekilde kendisinden belki on kere gelen "Ama hiç mi gitmedin?" soruları altında ezilirken bir de üstüne "Zaten sen de tiyatroya gidecek tip yok" lafı buna son noktayı koydu ve bir ay öncesinden biletler alındı. Ve bu sayede çok ama çok eğlendiğim bir 3 saat geçirdim.
Herzamanki gibi günler öncesinden program yapmamıza rağmen nefes nefese son dakika yetişme stresini yaşama ritüelimizi es geçmedik. Hayatımda bilmediğim Çağlayan-Kağıthane istikametinde seyrederken yemeği de Define Büfe sponsorluğuyla yolda geçiştiriverdik ve Sadabat sahnesine yetiştik. Açıkçası Türkiye gerçeklerini düşündüğümde yarı dolu bir salon bekliyordum ancak tek bir koltuğu bile boş görmeyince buna şaşırmadım dersem büyük yalan olur.
Oyunun konusu hakkında ufacık bir fikrim bile yoktu ama ilk dakikasından son anına kadar o kadar güzel bir oyun sahnedilerki hangi oyuncuya dikkat kesilip izleyeceğimi şaşırır bir halde 3 saat boyunca devamlı sırıtır bir şekilde durmaktan yanaklarım ağrıyordu artık oyun biterken. Hele "7 numara" adlı dizide gördüğümde beni kırıp geçiren Çağlar Çorumlu müthişti.
Sadece oyunun kendisi ya da rollerin güzel oynanışı sayesinde bu kadar eğlendim dersem çok eksik olur. Müzikleri olsun, seçilen şarkılar olsun ya da oyuncuların solist performansı olsun (özellikle Arda Aydın) herşeyiyle dört dörtlüktü.
Her ne kadar Ecem "Bütün oyunlarda bu kadar eğleneceğini düşünme, sen en güzeliyle başladın" dese bile bundan sonra tiyatroya daha sık gideceğime emin bir şekilde ayrıldım salondan.
Gidin görün siz de eğlenin. Ben fırsat bulursam tekrar gideceğim.
Korsan DVD'nin 5 lira olduğu memlekette şu oyuna 50 lira değer diye düşünürken bilet fiyatlarının 8 lira olması da ayrı bir enteresan nokta.
http://www.istanbulefendisiardiyesi.tr.gg/
15 yıl önce
